Bu kış epey bir bere, atkı, eldiven ördüm. En son kızım ve annem için atkı ve eldiven ördüm. Parkasız eldivenler benim için de çok pratik, kullanmak rahat oluyor.. Hep başkalarına örmekten kendime bir türlü sıra gelmiyor..Sevdiklerimi mutlu etmek beni daha çok mutlu ediyor.. İyi ki çevremde beni seven be benim çok sevdiğim insanlar var..

Bugün yeni bir deneyimle karşınızdayım... Artık sabun yapıyorum... Dün çok keyifli bir atölyedeydim ve sabun yapımını öğrendim... Hep yapmayı istiyordun ama bir türlü kısmet olmamıştı... Sonunda ertelemeyecegim dedim ve bu karlı havada yollara düştüm.. Hepsi birbirinden güzel birsürü sabun yaptım.. Sabunları yaparken bunlar tam oğluma göre dedim.. Sabunu eritmek, esansını, boyasını eklemek, kalıba dökmek ve sonucu beklemek hele de kalıptan çıkan güzel sabunları görmek çok zevkliydi.. Oyun oynar gibi sabun yaptık..Artık banyolarınız için, mevlütleriniz için, doğumgünleriniz için sabunlarınız benden, herkesi beklerim...

Çocuklarda cep telefonu kullanımını pek tasvip etmesem de zaman zaman ihtiyaç oluyor. Pazar günü eşim benim eski telefonuma yeni bir hat aldı ve oğluma artık  senin de bir telefonun var dedik. Oğlumun o eski telefon için bu kadar sevineceğini tahmin etmemiştim.. Telefonu aldıktan sonra bana -anne bana da bir telefon kılıfı örersin artık dedi.. Hemen dedim seve seve bir tane oğluma bir tane kızıma telefon kılıfı ördüm.. Çocukları mutlu etmek bu kadar kolay aslında...

Yeni Amerikan servisimi kare tabaklarıma göre yaptım.. Gri en sevdiğim renklerden birisi.. Masada çok da şık durdu.. Hergün yeni bir şey deniyorum, bakalım önümüzdeki günlerde neler yapacağım..

 

Yılbaşı hazırlıkları başladı... Noel babalı peçetelik çok sevimli oldu.. Birkaç tane daha yapmam gerekiyor, sırada bekleyenler var...

 

 

Bunlarda yılbaşı süslerimiz... Önce bir iki tane yapayım diye başladım, sonra devamı geldi.. Sanırım önümüzdeki birkaç hafta elimdeki iş bu süsler olacak.. Başka modeller de belirledim, önümüzdeki günlerde onların da resimlerini paylaşırım.. 

Geçen hafta ördüğüm Amerikan servislerimin yanına bardak altlıklarını da ördüm.. Masada daha şık dursunlar... Bu küçük motifleri hediye paketlerinizde de kullanabilirsiniz...

Tığ işlerine devam.... Hergün yeni bir model buluyorum, yeni bir model araştırıyorum.. Geçen hafta Eminönünden aldığım iplerden en sevdiğim renk pembe ile Amerikan servisleri yapmaya karar verdim.. Şimdilik servisler bitti, bardak altlıklarımda yakında yapılacaklar..
Listeye birsürü model aldım.. Bakalım nasıl yetişecekler...

Bu hafta ahşap boyamada yeni cicilerimi bitirdim.. Yeni teknikler öğrenmeye başladım, ama daha çok yolumuz var.. Tepsi ve ekmek sepeti kardeşime doğum günü hediyesi..
Herkesin bence bir hobi edinmesi gerekir.. Terapi olarak elişi, örgü, boyama hangisi hoşunuza gidiyorsa mutlaka birisini deneyin...

 

Ahşap boyama ilk ürünlerimi yaptım.. Tepsi ve ekmek sepeti.. Rengi de tam benim rengim pembe... Arkadaşlarım hep bana takılırlar senin her şeyinde çiçek böcek var diye.. Tepsi de aynen dedikleri gibi çiçekli oldu.. Pembeler, lilalar, kırmızılar benim renklerim..

 

Kasım ayının ilk pazartesinde herkese güzel bir gün diliyorum. Sonbahar demek biraz hüzün, biraz burukluk, biraz solgun renkler demek.. Aslında herşeyin bir sonu olduğunu hatırlatırcasına ve ağaçların yemyeşil yaprakları sarardı dalları ile vedalaşmaya başladı.. Sonbaharda yağmurlu günlerinde en keyif aldığım şeyler evimde sıcacık çayımın yanına bol tarçınlı, cevizli bir dumanı tüten bir kek ve elimde güzel bir kitap.. Umarım bu Kasım ayında böyle günlerimiz bol olur..

 

Yaklaşık iki aydan beri çok yoğun, hergün çalıştığım için biraz yorgunum.. Bazen karamsarlık, bazen ümitsizlik, bazen sevinçler, bazen de hayallerle geçen iki ay oldu.. Çocuklar, okul, iş derken ne elişlerine ne de mutfağa yeterince zaman ayırabildim.. Ama önümüzdeki günlerde bu geçen zamanı telafi edeceğim.. Benim için mutfak ve elişleri tabi kitaplarımı da unutmamak gerekir, en güzel terapi.. Mutfağa girdiğim anda bambaşka birisi oluyorum..

 

Yeni hobilerimden birisi de ahşap boyama.. Hep öğrenmek istemiştim, inşallah bugün kursa başlıyorum.. Hele de Selma Ablanın yaptığı güzel şeyleri gördükten sonra ben de öğrenmeliyim dedim.. Modelleri sizlerle de paylaşmak istedim. İnşallah önümüzdeki günlerde kendi yaptığım el emeklerimi de paylaşırım..

 

Okullar açıldığından beri ev ve mutfakla fazla ilgilenemedim.. Haftasonu dahil hergün işyerindeyim.. Ama mutfağımı ve elişlerimi özledim.. Fırsat buldukça kısıtlı zamanlarda farklı şeyler denemeye çalışıyorum.. Kurdele nakışı çok zevkli bir uğraş, sonuçlar da çok güzel oluyor.. Modellerimden bazılarını paylaşıyorum..

Sonbahar bana hep hüznü çağrıştırıyor.. Havaların serinlemesi, yemyeşil ağaçların yapraklarının sarıya, bordoya dönüp tutundukları dalları terketmeleri, yağmurlu, bulutlu, puslu havalarda herzaman biraz buruk oluyorum.. Yağmurlu havaları sevmediğim gibi hayatımın en büyük üzüntüsünü böyle bir havada yaşadım.. Hayatımda en önemli yere sahip olan canım babamı böyle yağmurlu, puslu bir sonbahar günü kaybettim... Yerine hiçbirşeyi koyamayacağım, acısı her zaman içimde olan bir kayıp... Canım babam seni çok seviyorum...

Havaların serinlemesi demek kazaklara, hırkalara, berelere ve atkılara ihtiyacımız olmaya başlayacak demek.. Benim her zaman üşüyen kızım hırkalarını giymeye başladı bile.. Ben de bugün örgü sezonunun açılışını yapayım dedim.. Geçen yıl annemle beraber aldığımız yünlerle kızıma hırka başladım... hanımefendi bana model de anlatıyor.. Yakası şöyle olsun, kolları böyle olsun diye... Klasik ergen diyorum ben ona, hatta bazen atarlı ergen oluyor... Yine de Allah her zaman şükrediyorum bana böyle güzel evlatlar verdiği için... Kızımın hırkası bitince sırada oğluma hırka sözüm var... Bakalım ne zamana bitecekler...

Örgü örmek psikologların da kabul ettiği bir terapi yöntemi.. Ben de ipimi, şişimi elime alıp örgüye başladığım zaman sanki dünya ile bağlantımı kesiyorum, kendimle başbaşa kalıyorum... Size de tavsiyem bu yağmurlu sonbahar gününde güzel bir çay demleyip örgüye başlayın.. Günde yarım saat bile örgü örmek zihninizi rahatlatmaya yetiyor..

 Bebeğimize ördüğüm ciciler... Önümüz sonbahar, kış... Bebeişimiz üşümesin diye yelek ve hırkaları hazır... Evde kullansın diye polar battaniyenin kenarlarını tığ ile çevirdim... Bebeklerin herşeyi güzel oluyor...

Dün evde otururken birden perdeler gözüme takıldı. Çok sade göründüler, acaba bunlara ne yapabilirim diye düşünürken geçen yıl farklı bir amaç için aldığım fakat kullanmadığım pullar ve boncuklar aklıma geldi... Hemen çıkardım pullarımı, boncuklarımı, iğnemi, ipliğimi... Desen olarak ne yapsam dedim, ben çiçekleri çok sevdiğim için çizgi taşı ile hemen bir çiçek çizdim...  Sonra pullar ve boncuklarla işledim... Çok da kolay oldu... Siz de evinizdeki eşyalara küçük dokunuşlarla değişiklikler yapabilirsiniz...

Bebek Kurabiyelerimiz ...

Renkli badem şekerlerimiz....

Süslü bardaklarımız...

Ege bebeğimiz için anı defterimiz...

Bebek arabası şeklinde süslü şekerlerimiz... 

Bugün hayatımızın en önemli günlerinden bir tanesi. Kızkardeşim doğum yaptı, dördüncü kez teyze oldum... Ailemiz gittikçe genişliyor, güçleniyor... Allahım birliğimizi beraberliğimizi arttırsın, birbirimizden ayırmasın.. Ege beyefendiyi bize sağlıklı bir şekilde verdiği için Allahıma şükürler olsun... Bahtı açık, ömrü uzun olsun inşallah... Annesine , babasına, abisine, bizlere vatana millete hayırlı bir evlat olsun... Abisinin en büyük destekçisi olsun, ömür boyu birbirlerinden ayrılmasınlar..
 Kardeşim herşeyin sadesini sevdiğinden hastane odasının süslenmesini kesinlikle istemedi... ben yine dayanamadım ... En azından şekeri, kurabiyesi olsun dedim... Dün annemle ona söylemeden alışverişini yaptık... Akşam hazırlıklarımızı bitirdik... Bugün hastanede yaptıklarımızı görünce çok mutlu oldu... O mutlu olunca biz daha çok mutlu olduk...